Warsztaty wymagające zapisania się
Warsztaty WenDo
Zapisy: https://tinyurl.com/warsztaty-wendo
Podczas zajęć będziecie:
wzmacniać umiejętności rozpoznawania oraz ochrony własnych granic,poznawać techniki samoobrony fizycznej,ćwiczyć asertywną komunikację,wzmacniać poczucie siły i pewności siebie.
Cykl odbędzie się 8, 9 i 10 czerwca w godzinach 10:00-14:00 –
pamiętaj, zapisujesz się na całość warsztatów czyli trzy spotkania po 4 godziny! Nie ma możliwości wziąć udziału jedynie w części. Prosimy, uszanuj limit miejsc i zapisz się świadomie.
Warsztaty WenDo opierają się na wspólnocie doświadczenia socjalizacji do roli kobiety, sam_a oceń czy czujesz, że to doświadczenie jest Ci bliskie.
Decyduje kolejność zgłoszeń.
Możemy przyjąć maksymalnie 14 osób.
Warsztaty poprowadzą trenerki Gabriela Galdámez Muñoz i Iza Gawęcka.
Strategie odpoczynku
Zapisy: https://tinyurl.com/strategie-odpoczynku
Chcemy odpocząć i porozmawiać o odpoczywaniu, więc spotykamy się na trawce, na kocu piknikowym. Nie zadajemy tekstów do przeczytania, ale chętnie opowiemy Wam o książce Czarnej filozofki, teolożki, artystki i aktywistki Tricii Hersey „Rest is Resistance. A Manifesto” [Odpoczynek jako opór: manifest]. Hersey krytykuje późnokapitalistyczną niechęć do odpoczynku i postrzeganie go jako niemoralną stratę czasu, zakorzeniając swoje podejście w historii swoich Przodków, rozumianych jako członkowie jej rodziny, ale i bardziej ogólnie, dawniejsi Przodkowie, ofiary niewolnictwa. Autorka wynosi odpoczynek do praktyki duchowej, formy oporu i reparacji, a idee zawarte w książce propaguje poprzez Ministerstwo Drzemki, online’ową społeczność i praktykę artystyczną. Chcemy porozmawiać o odpoczynku i jego miejscu w polskim życiu społecznym i w życiu osób uczestniczących w rozmowie. Wspólnie zastanowimy się, czy i na ile możemy zastosować mądrość Czarnej filozofki do naszego życia, w zupełnie innym kontekście historycznym i geograficznym. Porozmawiamy o tym, czy możemy nauczyć się odpoczynku i czy potrafimy zmienić jego negatywną konotację moralną, tak silnie obecną w polskiej „kulturze zapierdolu”.
Eksplorowanie emocji jako sposób czytania i przekształcania praktyk anarchistycznych.
Zapisy: https://tinyurl.com/eksplorowanie
Współtworzenie oraz współdzielenie radykalnych środowisk przecina się w wielu miejscach wspólnym doświadczeniem porażki. Uznajemy porażkę jako iskrę o wysokim potencjale oporu, która wyznaczać będzie tło proponowanych przez nas warsztatów. Warsztaty dzielić się będą na trzy części. Pierwsza część będzie krótkim teoretycznym wstępem do bliskich nam radykalnych teorii, które dowartościowują porażkę, poszukując narzędzi i możliwości. W drugiej części, przy wykorzystaniu przygotowanych kart emocji i potrzeb, podejmiemy wspólną pracę z emocjami generowanymi przez doświadczenia porażki i przemocy we własnych grupach. Proponując wspólną (ale też indywidualną) pracę warsztatową będziemy zastanawiać się nad sposobami eksplorowania i przyglądania się własnym emocjom odnoszącym się do grup i inicjatyw, które współtworzymy. Ostatnia część warsztatów będzie poświęcona dyskusji na temat tego, w jaki sposób bardziej wnikliwe przyglądanie się własnym emocjom może być uważane jako narzędzie oporu o potencjale przekształcania relacji i struktur władzy w grupach i poza nimi.
pozostałe warsztaty
(prawie) Dwa lata partyzanckiego wydawania
Nasz projekt zadebiutował na V edycji Kongresona, na którą przywiozłyśmy spięty w pociągu egzemplarz „Anarchii w erze dinozaurów”. Od tamtego czasu sporo nauczyłyśmy się w kwestii składu, łamania i druku naszych wydań, czym chciałybyśmy się podzielić. Sądzimy, że każdy powinien mieć jak najlepszy dostęp do tego rodzaju wiedzy, by autonomiczne wydawanie niezatrzymanie się szerzyło. Nie chcemy też jednak robić z siebie jakiś autorytetów – wszystko co wydajemy to samoróba, często dosłownie na kolanie. Chcemy więc stworzyć przestrzeń dla wszystkich, którzy mają jakieś doświadczenie z tego typu rzeczami, byśmy uczyły się też od siebie nawzajem.
Oprócz dzielenia się wiedzą i umiejętnościami, w trakcie trwania tego warsztatu będzie pewnie trochę wspominania, jakichś anegdotek do opowiedzenia i narzekania na różne aspekty tego często karkołomnego procesu, jakim jest wydanie czegokolwiek. Przynieście ze sobą własne takie historie i niech te warsztaty wypełnią się zinową kulturą samo-robienia rzeczy; niedoskonale, ale z ogromną satysfakcją.
Radosny aktywizm kontra sztywny radykalizm (część 2)
Warsztaty są kontynuacją prelekcji „Od ryzyka klęski do radości karnawału” i w zależności od liczby uczestniczek będą podzielone na dwie części lub nie. Pierwsza część byłaby wymianą doświadczeń w małych grupach, w których będziemy się starały odpowiedzieć na pytania: jakie sytuacje aktywistyczne, których doświadczyłyśmy, są dla nas przykładem radosnego aktywizmu, a jakie sztywnego radykalizmu? Jakie informacje nas dołują? Co możemy z tym zrobić i na ile jesteśmy gotowe „luzować” nasz aktywizm bez poczucia, że tracimy coś ważnego? Druga część będzie wymianą wniosków z dyskusji na forum i próbą wypracowania odpowiedzi na ostatnie pytanie. Jeśli uczestniczek byłoby bardzo mało, to dyskusja może od razu zostać przeprowadzona na forum całej grupy.
COMFY Tech Artel – praxis gospodarki anarchistycznej tu i teraz. (prelekcja połączona z warsztatem)
Jak dziki zwierz, przyszło nieszczęście do człowieka
I zatopiło weń fatalne oczy…
Czeka,
Czy człowiek zboczy.
Lecz on odejrzał mu, jak gdy artysta
Mierzy swojego kształt modelu;
I spostrzegło, że on patrzy, co skorzysta
Na swym nieprzyjacielu –
I zachwiało się całą postaci wagą
I nie ma go!
(C. K. Norwid)
Dwa lata temu mówiłem o tym, jak można tworzyć nieformalne kooperatywy, aby wyjść z toksycznego środowiska kapitalizmu i budować gospodarkę kooperatystyczną. W tym roku opowiem Wam jak nam się udało stworzyć COMFY Tech Artel – pierwszy praktyczny przykład takiej właśnie kooperatywy. Pokażę też, jakich narzędzi używamy w naszej asymetrycznej wojnie ekonomicznej z kapitalizmem. Kto zechce, może się natychmiast tego nauczyć.
Las ruinas no nos dan miedo. Nie straszne nam ruiny!
(B. Durruti).
https://artel.tepewu.pl